تا زمانی که ۱۸ ساله شوید، والدین یا سرپرست‌تان مسؤلیت شما را بر عهده دارند. اما آنها نمی‌توانند در باره همه چیز تصمیم بگیرند. شما حق دارید که در تصمیم‌گیری در باره مسایل زندگی‌تان سهم بگیرید. اگر خانواده‌تان در باره زندگی-تان زیاد تصمیم می‌گیرد و یا شما را بیش از حد کنترول می‌کند، از کسی دیگری کمک بگیرید.
در بعضی از خانواده‌ها یا اقوام مهم است که در مورد خانواده آوازه‌ی بدی نباشد. در خانواده یا قوم ممکن است قواعدی مانند این وجود داشته باشد، که یک دختر اجازه داشتن سکس با کسی را تا زمان ازدواج ندارد. برای این او حق ندارد که با کسی رابطه عاطفی داشته باشد، یا با پسران در اوقات فراغت خود معاشرت کند. این خشونت یا ستم ناموسی نامیده می‌شود. کسی را در معرض قرار دادن خشونت یا ستم ناموسی غیرقانونی است. این همچنین حقوق بشر و کنوانسیون حقوق کودک سازمان ملل متحد را نقض می‌کند.
قبل از این فرمان همه خواهرانش را نظارت می‌نمود. اما بعداً فرمان با یک دختر آشنا شد که مورد ظلم و ستم افتخاری قرار گرفته بود. و این امر باعث شد تا فرمان متفاوت باندیشد.
خانواده من تقریبا در همه موارد مربوط به من تصمیم می‌گیرند. من اجازه بسیاری از کارها را ندارم. خانواده به من اجازه ندادند با صنفم به سفر درسی بروم و من اجازه این را ندارم با دوستانم به قهوه-خانه بروم. اگر آنها مشکوک به این امر شوند که من بعد از مکتب مستقیما به خانه نرفته‌ام، بسیار عصبانی می‌شوند و مرا تهدید می‌کنند.
من نمی‌توانم در خانواده‌ام خودم باشم. آنها قبول نمی‌کنند که من لباس تنگ بپوشم. به نظر آنها چون من پسر هستم، این طرز لباس پوشیدن برای من نامناسب است. وقتی‌که به انتخاب خود لباس پوشیده‌ام، مورد سرزنش و تهدید آنها قرار گرفته‌ام.
